Unsur-unsur keganasan mesti dibendung

MEMANDANGKAN kekerapan kejadian jenayah kekerasan termasuk pembunuhan jutawan kosmetik dan tiga rakannya, persoalan yang saya mahu bangkitkan ialah adakah budaya keganasan mula menular di negara kita? Persoalan itu tidak dapat dielakkan yang mana kes pembunuhan kejam dan menakutkan masih berterusan menjadi bahan berita utama media.

Jenayah yang tidak berperikemanusiaan dilakukan, sesetengahnya bersifat zalim dan sesetengah yang lain tidak dapat diterima oleh akal yang waras. Soalnya, apa yang sedang berlaku dalam masyarakat kita? Di mana silap kita?

Apakah kepincangan yang melanda masyarakat kita? Dengan kejadian jenayah kejam dan ganas ini, adakah kita boleh berkata bahawa kita hidup dalam era yang bertamadun?

Adakah kita telah kehilangan nilai kemanusiaan dan keinsanan? Walaupun terdapat perbalahan peribadi yang serius mengenai tiada alternatif langsung sehingga terpaksa mengambil pendekatan keganasan yang sangat kejam.

Tiada sehari pun berlalu tanpa satu bentuk keganasan dilakukan sama ada di dalam mahupun di luar rumah.

Ini kerana terdapat kecenderungan keganasan oleh individu-individu tertentu sebagai jalan penyelesaian kepada konflik. Jika ini hakikatnya, kemungkinan rakyat Malaysia termasuk remaja telah dipengaruhi dengan serius oleh budaya ganas yang menular ke segenap lapisan masyarakat.

Apakah yang telah berlaku dengan sistem nilai-nilai murni dan keprihatinan, kemanusiaan dan keinsanan yang menjadi kebanggaan rakyat Malaysia sejak dahulu.

Kekerapan kejadian jenayah kejam dan ganas adalah satu peringatan serius kepada kita bahawa sesuatu yang drastik perlu dilakukan di sebalik pendekatan undang-undang bagi menangani isu keganasan di negara kita.

Kita perlu menangani budaya ganas ini secara keseluruhannya kerana ia telah mula menular dalam masyarakat.

Aksi-aksi ganas sudah menjadi santapan harian bagi golongan muda dan kanak-kanak. Keganasan, perasaan dendam dan kezaliman sudah menjadi perkara biasa yang banyak diselitkan di dalam filem-filem dari luar negara, apatah lagi menerusi rangkaian televisyen satelit.

Aksi-aksi seperti ini sememangnya sangat menarik minat penonton. Siri kartun yang menjadi kegemaran kanak-kanak pun turut menyelitkan aksi ganas.

Oleh itu, kecenderungan dan pengaruh kepada unsur-unsur keganasan semestinya dibendung jika kita serius mahu menangani masalah ini.

Masa telah tiba bagi pihak berkuasa untuk meneliti isu jenayah ganas ini dengan mendalam dan merancang satu pelan tindakan efektif untuk menanganinya.

Dalam hubungan ini, saya ingin mencadangkan selain daripada penguatkuasaan dan hukuman terhadap pihak pesalah, kita juga melihat jenayah ganas ini dari sudut latar belakang pesalah, isu sakit mental dan soal kemiskinan.

Perkara-perkara seperti ini harus dikaji dan diselidik sebagai sebahagian pendekatan kita untuk menangani jenayah ganas.

Selain itu, jenayah ganas di negara ini tidak boleh dipandang sebagai isu perkauman. Sebaliknya, kita harus sedar jenayah boleh berlaku di mana-mana dan mangsanya boleh terdiri daripada semua kaum termasuk orang asing.